Alles over boulimia nervosa

Met boulimia nervosa heb je last van eetbuien. In korte tijd eet je heel veel. Vaak heb je een negatief zelfbeeld en houd je je heel erg bezig met je lichaamsgewicht. Om maar niet aan te komen ga je bijvoorbeeld vasten, braken of gebruik je laxeermiddelen. We noemen deze stoornis ook wel boulemie of kortweg BN. Hieronder lees je meer over boulimia, zoals over de symptomen en wat je kunt doen als je boulimia hebt.

Snel naar:

Wat is boulimia nervosa?

Mensen met boulimia verliezen tijdens eetbuien totaal de controle over het eetgedrag. Ze eten door, zelfs als de honger al over is. Honger is niet de reden om te eten. Een onrustig, angstig of gespannen gevoel wel.

Als je boulimia hebt, voel je je na een eetbui vaak schuldig of je schaamt je. Je wilt het liefst het eten zo snel mogelijk weer kwijtraken door te braken of laxeermiddelen te gebruiken. Of je eet bijna niks. Daarna volgt weer een eetbui.

Hoeveel mensen hebben boulimia?

Ongeveer 22.000 mensen in Nederland hebben boulimia. Zo’n 90 tot 95% daarvan is vrouw. Boulimia komt veel vaker voor dan anorexia (5.600 mensen).

Welke symptomen horen bij boulimia?

Het is niet altijd eenvoudig om te zien of iemand in je omgeving boulimia nervosa heeft. Want een eetbui vindt nou juist meestal stiekem plaats, als er niemand bij is. Ook doen mensen met boulimia er alles aan om gewichtstoename te voorkomen. Dus zie je aan de buitenkant vaak niet of iemand de eetstoornis heeft. Mensen worden bijvoorbeeld ook niet heel mager.

Deze symptomen komen voor bij boulimia:

• Eetbuien. In korte tijd, vaak binnen een paar uur, eet je een enorme hoeveelheid. Je bent dan meestal helemaal de controle kwijt.
• Je mag niet aankomen. Je wil absoluut niet dikker worden. Dus wat je eet, probeer je zo snel mogelijk weer kwijt te raken. Door over te geven, te vasten, laxeer- of plasmiddelen te nemen, een klysma te gebruiken of door veel te sporten.
• Herhaling. Zowel de eetbuien als kwijtraken van het eten komen regelmatig terug. Minstens één keer per week voor drie maanden.
• Je hebt een negatief zelfbeeld. Je oordeel over jezelf laat je afhangen van je lichaamsvormen en gewicht. Daar ben je eigenlijk de hele tijd mee bezig. Je vindt jezelf te dik, terwijl je dat niet bent.

Wat zijn de oorzaken van boulimia?

We kunnen niet één oorzaak of factor aanwijzen die ervoor zorgt dat iemand boulimia krijgt. Wel weten we bijvoorbeeld dat het in steden veel vaker voorkomt dan op het platteland. Maar leven in de stad is niet per se de oorzaak van de eetstoornis. Het is een factor die mee kan spelen. Meestal ontstaat boulimia door een combinatie van biologische, psychische en sociale factoren.

Biologische factoren

• Boulimia is erfelijk. Uit onderzoeken blijkt dat de kans op boulimia groter is als de eetstoornis al binnen je familie voorkomt.

Psychische factoren

• Je hebt meer kans op boulimia als je een negatief zelfbeeld of lichaamsbeeld hebt.
• Je hebt meer kans op boulimia als je lichaamsbeeld niet klopt met de werkelijkheid. Je vindt jezelf te dik, terwijl je dat niet bent.

Sociale factoren

• Gezinsomstandigheden kunnen meespelen. Als je ouders (te) hoge verwachtingen hebben, dan kan dat je risico op boulimia verhogen. Ook problemen van je ouders, zoals ruzies of een scheiding, vergroten het risico.
• Negatieve ervaringen uit je jeugd (zoals mishandeling, verwaarlozing, seksueel misbruik) maken de kans op boulimia niet groter en de eetstoornis ook niet ernstiger. Wel maken ze de kans op bijkomende psychische aandoeningen groter.

Wat kun je zelf doen bij boulimia?

Als je boulimia hebt, of bang bent dat je het hebt, probeer dan hulp te zoeken. Accepteren en toegeven dat je een eetstoornis hebt is moeilijk, maar wel de eerste stap. Deze adviezen kunnen je verder helpen:

• Lees en laat je informeren. Zorg dat je genoeg weet over boulimia. Zo krijg je zelf inzicht en kun je goed uitleggen wat je probleem is. Bekijk bij ‘Meer informatie over boulimia‘ welke organisaties je informatie kunnen geven.
• Praat erover. Juist als je deze eetstoornis hebt, wil je dat liever geheimhouden. Je moet het ook zelf aanpakken, maar anderen kunnen je daar wel goed bij helpen. Weet je niet met wie je kunt praten? We hebben een aantal mogelijkheden voor je op een rij gezet:

• Je familie en je vrienden. Het is fijn om te praten met mensen bij wie je je op je gemak voelt.
• Hulpverleners. Als je juist liever met een onbekende wilt praten, maak je een afspraak met een professionele hulpverlener. Ook bij je huisarts, schoolarts, bedrijfsarts of een vertrouwenspersoon op school of op je werk kun je altijd terecht.
• Zoek contact met lotgenoten. Weet, vereniging voor eetstoornissen, organiseert lotgenotencontact. Het kan helpen om te horen van anderen hoe zij omgaan met boulimia nervosa.

Hulp via telefoon, mail of chat

• Mentaal Vitaal Infolijn: stel (anoniem) je vraag per telefoon (0900-1994, 10ct per minuut), chat of mail. De deskundige medewerkers van onze infolijn zitten voor je klaar op werkdagen van 09.00 tot 17.00. We kunnen je ook (gratis) terugbellen. Neem contact met ons op.
• Er zijn ook hulporganisaties waar je terecht kunt buiten onze werktijden. Zo kun je altijd je verhaal kwijt of je vraag stellen.

Welke behandelingen bij boulimia zijn er?

Hieronder lees je meer over de verschillende soorten behandelingen. Neem de tijd om met je behandelaar, familie en vrienden uit te zoeken hoe om te gaan met boulimia.

Psychologische behandeling

Meestal heb je therapie nodig. Deze therapie kan verschillende doelen hebben, zoals:

• aanleren van een regelmatig, normaal eetpatroon
• aanleren van nieuwe gedachten en gedrag ten opzichte van eten, gewicht en uiterlijk
• persoonlijke oorzaken van boulimia achterhalen
• verband leggen tussen je eetgedrag en de manier waarop je met anderen omgaat
• leren omgaan met aankomen
• leren omgaan met emotionele situaties
• meer zelfvertrouwen krijgen

Medicijnen

Als een therapie niet goed aanslaat, kan de behandelaar medicijnen voorschrijven. Bijvoorbeeld antidepressiva.

Waar moet je heen?

Verschillende specialisten behandelen boulimia nervosa. Wie jou behandelt hangt af van de ernst van je situatie en wat je wilt. De huisarts verwijst je meestal door naar een instelling waar bijvoorbeeld psychiaters, psychologen, verpleegkundigen en diëtisten werken.